Чынлык
Яшь наратлыкта йөримен:
Һавасы биек, иркен.
Шундый тынлык, тыгыз тынлык,
Күзгә чалынмый беркем.
Аяк асты чуарланган –
Пошилар үткән эзләр.
Ял иткәннәр су юлында,
Йөргәннәр ылыс чемләп.
Матур булганнардыр алар,
Мөгез очында – кояш.
Ешлыкны ярып үткәннәр,
Салкын чык койган тояк.
Төз наратлар биеклектән
Торганнардыр сокланып.
Уйнап кына сөзешкәннәр,
Чама белеп, сакланып.
Әнкә поши имезгәндер
Колынын-нарасыен.
Күңелгә рәхәт йөгерә
Шушы мизгелне тоеп.
Яшь наратлыкта йөримен,
Тынлыкка колак салам.
Кайдадыр пошилар уйный,
Кайдадыр тормыш бара...
Бу – дөньяның гүзәл мәле,
Ямьле гаме, валлаһи!
Монда һәммәсе – чынлыктан,
Һәммә нәрсә Илаһи!
Мәңгелектән килгән эзләр –
Аяк асты чуп-чуар.
Өметсез түгел бу дөнья –
Яктырып кояш чыга!
"КУ" 01, 2019
Фото: pixabay
Иң мөһим һәм кызыклы язмаларны Татмедиа Telegram-каналында укыгыз
