Кыйбла һаман шунда

Үзем булып яшәү әйбәт тә бит!

Яңа заман үзгәрүне сорый.

Монда нәселдәнлек гаепледер... –

Юк! Булмагач, булмый инде, булмый!

«Җитте, диләр, йөрмә туры сөйләп,

Бераз гына як-ягыңа кара...»

Күпме карасаң да, файдасы юк!

Бары уфтанырга гына кала.

«Үзгәр!» диеп әйтеп тә тормагыз! –

Дөрес яшәмәвем яхшы беләм.

Сүзегез хак! Үзгәрергә кирәк! –

Яңа тормыш башлыйм дүшәмбедән.

Мин гел шулай, һәр якшәмбе саен,

«Дүшәмбедән» диеп, тынычланам.

Ә дүшәмбе көнне... уянам да...

Элеккечә үзем булып калам.

Һәр көнемдә, карап кыйбла якка,

Бетмәс шөкер итәм бер Аллага. –

Таулар күчә, илләр юкка чыга...

Кыйбла һаман үз урынында кала.
 

"КУ" 06, 2022

Фото: unsplash