Сагынып кайту

​​​Кайтыйк, улым, өебезгә,

Кайтыйк инде үзебезгә, –

Дип инәлде кабат-кабат

Җиткән чакта өзелергә.

Югыйсә бит үз өендә,

Үзе корган нигезендә

Соң теләген әйтү иде

Багып улы күзләренә.

Әткәй, ахры, саташасың,

Ник каядыр ашыгасың?

Күз сал инде як-ягыңа:

Элеккечә бит бары да.

Без яшәгән өй бит инде,

Үстердегез монда безне.

Һәм озаттык шушы өйдән

Мәңгелеккә әниебезне.

Балаларың синең янда,

Барыбыз да, әткәй, кара. –

Дөрес әйтә кебек улы,

Ник күзеннән яше тама?

– Кайтыйк, улым, үз өемә,

Минем өем авылымда. –

Балачагы бүген шулай

Килә бугай күз алдына.

...Һәм оча ул авылына,

Ирешә җаны хыялына:

Үзенең йорты – мәңгелеге –

Сыендыра кочагына...

"КУ" 7, 2019

Фото: pixabay